Het middeleeuws gasthuis wordt ‘bejaardenzorg’

De Mannenzaal in Amersfoort is een onderdeel van het St. Pieters- en Bloklandsgasthuis. Zowel de Mannenzaal en de bijbehorende kapel als het hoofdgebouw van ‘Pieters en Blokland’, zijn rijksmonument.

Het St. Pietersgasthuis is gebouwd om zieken te verzorgen en is gesticht aan het eind van de 14e eeuw –‘Men sal daer innemen arme zieke lude die bedde vast ligghen’.
Het stadsbestuur was ‘beheerder’ van deze voorziening,
De kapel is omstreeks 1500 gebouwd, de Mannenzaal kwam later en is het enige nog oorspronkelijke gasthuis in Nederland met interieur en al – de bedstedes met de nissen voor de ‘nachtspiegels’, de po’s. 

De zieken in de gasthuizen waren vaak ouderen. Langzaam veranderden gasthuizen dan ook in ‘bejaardenzorg’.
Ook de Mannenzaal krijgt die functie. Armlastige mannen en ‘kostkopers’ (proveniers), die betaalden voor hun ‘zorg’, kregen er een slaapplaats en eten.

De Mannenzaal in 1907

In 1804 fuseerde het St. Pietersgasthuis met het Blocklandsgasthuis, een particulier gasthuis van een welgestelde inwoner en zijn vrouw. 

De laatste gastelingen verlieten in 1907 de Mannenzaal. Het spel speelt zich daarom in 1907 af.

De gastelingen zijn opgegroeid in de jaren ’40 en ’50 van de 19de eeuw. Ongeschoold, vaak ongeletterd, sleten zij hun oude dag in een gezamenlijke ruimte, maar vooral op straat. Ze werden geacht zichzelf te vermaken. Als je maar om 20.00 uur binnen was, want om 21.00 uur ging het licht uit.
De spelers spelen alsof de tijd van 1907 heeft stilgestaan. De binnenvader en ondermoeder waren door de regenten aangesteld om onder andere toe te zien op het naleven van de regels. Ze lieten niet met zich spotten en hielden de huisregels – het Reglement van Orde – streng in de gaten. 
Het vrouwendeel van het gasthuis is bij een grote (her)nieuwbouw en renovatie tussen 1908 en 1912 verdwenen. 

Video Mannenzaal

Fotogalerij

Uniek monument

De Mannenzaal van het St. Pieters en Bloklandsgasthuis is de enige gasthuiszaal in Europa met een authentiek interieur.
Het eikenhouten meubilair is honderden jaren oud en was tot 1907 nog in gebruik. Levende Historie gebruikt de Mannenzaal als decor om de bezoeker het dagelijkse leven in 1907 mee te laten maken. Enerzijds een belevenis, anderzijds en zeer toegankelijke manier van informatie-overdracht.

Het spel en de spelers

De rolspelers ‘acteren’ zo naturel mogelijk. Ze zijn bezig met alledaagse bezigheden in hun eigen historische omgeving of vertellen op een eenvoudige manier over hun dagelijks leven. De persoonlijke ervaring van zowel het personage als de bezoeker staat centraal. De personages geven geen ‘geschiedenisles’, maar door middel van gesprekjes met bezoekers geven zij op een ongedwongen en vanzelfsprekende manier ongemerkt veel informatie.

Zelf Levende Historie spelen en in de huid van een ander kruipen?

Bij levende geschiedenis speel je een figuur, een rol.
Vanuit de ik-persoon vertel je over jouw dagelijkse beslommeringen. 
Alle spelers hebben een eigen, andere rol. Samen laat je de tijd van toen herleven.
Terwijl je bezig bent met de werkzaamheden die bij je rol horen, vertel je de bezoekers – je publiek – wat je aan het doen bent. 

Beleef oude tijden

De bezoekers, jong en oud, leven met je verhalen mee en zo neem je ze mee terug in de tijd, jouw tijd.
Iedereen die het leuk vindt te spelen, en dat een aantal dagen in de zomer te doen, jong, oud, man, vrouw, jongen, meisje is van harte welkom. Merk zelf hoe leuk het is voor anderen een rol te spelen.

Tot ver uit het buitenland komen er enthousiaste kaartjes en mails binnen.
Wil je meedoen:?
Vul het contactformulier op deze website in.
Bij voorbaat onze hartelijke dank!